Kabbala

D Kabbala (au Kabbalah, vom hebräische Wortstamm קבל (qbl) bedütet ‚Überliiferig‘, ‚Übernaam‘ und ‚Witerläitig‘) isch e müstischi Dradizioon vom Juudedum. Si stoot in ere joorhundertilange mündlige Überliiferig, wo d Wurzle im Tanach, dr Häilige Schrift vom Juudedum, het.

D Baasis vo de kabbalistische Dradizioone isch, ass dr Mensch d Erfaarig von ere ummiddelbare Beziejig zu Gott suecht. Es git verschiideni kabbalistischi Schrifte und Schuele, aber kä Dogmatik oder allgemäingültigi kabbalistischi Leer.

Es git e riichi schriftligi Überliiferig vo kabbalistische Ströömige, wo zum Däil gegesätzlig si, wie zum Bischbil die ekstatischi und die theosofischi Richdig in dr eltere Kabbala. As s bedütendste Schriftwärk vo dr Kabbala gältet dr Zohar, e psöidepigrafischs Wärk us dr theosofische Richdig vo dr eltere Kabbala.

In dr schriftlige Überliiferig und Brodukzioon vo dr Kabbala het s au gnostischi, nöiplatonischi und christligi Elimänte. Sit em Pico della Mirandola (15. Joorhundert) wird d Kabbala au in nitjüdische Kräis witergfüert so as Christligi Kabbala oder Hermetischi Kabbala.